REFRANEIRO

 Durante o Entroido fixemos unha recollida de refráns sobre os oficios:

• O que queira peixe, que molle o cu.
• Brétema na montaña, pescador á cabaña.  
• Pescador de caña, perde máis que ghaña.
• Reunión de pastores, ovella morta.
• A ovella que bala, o pastor vai buscala. 
• Gado mal gardado, máis é do lobo que do amo.
• No ano que moito chove, o labrego traballa máis que come.
• O labrego quere o sol na porta e a chuvia na horta.
• O que sementa e cría, tanto gaña de noite que no día. 
• Mentres o labrego durme, o millo medra. 
• Cando en xaneiro fai vran, vendelos bois e metelo en pan.
• Polo San Silvestre saca os allos da reste.
• A chuvia por San Xoan, tolle o viño e non da pan.
• Un día de obra, un mes de vasoira.
• Boa madeira, bo oficial espera.
• Mercar e vender, bo camiño para enriquecer.
• Machacando, machacando o ferreeiro vai afinando.
• Na casa do ferreiro, coitelo de pau. 
• Casa de ferreiro, espeto de pau. 
• Nin ferrería sen fragua, nin vento sin agua.
• Mans de xastre, non manchan a tela.
• A conta dos traxes, aprenden os xastres. 
• Quen non fai e desfai, non é bo xastre.
• Costureira sen dedal, cose pouco e mal. 
• Vinte oficios ten Adán, e de ningún gaña o pan.
• Zapateiro remendón, xa no oficio leva o don.
• O criado antigo, máis que criado é amigo.
•  Na terra daquel home, o que non traballa non come.
• Costureira sen dedal, cose pouco e mal.
•  O que da o que ten, a pedir ven.
• O que de vello quere folgar, de novo ten que traballar.

 
 
 

• Xente nova e leña verde, tudo e fumo.
• Cando naceu o sapo, naceu a sapa.